Camperreis Rocky Mountains
De Rocky Mountains is een uitgestrekt gebergte in Noord-Amerika. Een aantal van Canada's mooiste en meest beroemde nationale parken liggen in deze bergen. Grote namen als Banff en Jasper zullen misschien al wel op de bucketlist staan, maar ook de minder bekende parken zoals Yoho en Kootenay en provinciale parken zoals Mount Robson en Peter Lougheed zijn het bezoek meer dan waard.
Wie naar de Rockies komt, komt voor de uitgestrekte en dunbevolkte bergen. Om in volledige vrijheid zoveel mogelijk te zien en te beleven, heb je eigen vervoer nodig. Een camper is hiervoor de perfectie optie. Zo’n huisje op wielen biedt naast een vervoersmiddel ook een onderkomen en dat brengt vele voordelen met zich mee. Onze reporter Arno huurde via Travelhome een camper in de Canadese Rockies en vertelt hoe dit in zijn werk gaat en waar je aan moet denken.
Ongekend genieten met de camper in de Canadese Rockies
Met een mix van zomerse outfitjes en winterse kleding stappen we begin september het vliegtuig in richting de Canadese Westkust. Klaar voor vier weken toeren met een camper door de Rocky Mountains. In Vancouver zullen we deze oppikken en via een aantal hoogtepunten naar het noorden van de Rocky Mountains rijden.
Vanaf daar hebben we ruim de tijd om onbezorgd het hele gebergte te doorkruisen en van de uitgestrekte natuur te genieten. Maar waarom zou je pas in september naar de Rocky Mountains gaan? Canada staat nou niet bekend om haar subtropische klimaat. De eerste tekenen van de herfst zijn in de loop van augustus al waar te nemen. Zijn we niet een maand te laat vertrokken?
Roadtrip Rockies met de camper
Eenmaal aangekomen in een zonovergoten Vancouver verdwijnen onze zorgen als sneeuw voor de zon. Het bruisende centrum bestaat uit een mix van eeuwenoude en moderne gebouwen. Verschillende festiviteiten zorgen voor een levendige sfeer.
Om nog even te wennen aan het idee dat we negen tijdzones zijn opgeschoven en daarmee voor ons idee aan de andere kant van de aardbol zijn beland, doen we het rustig aan. Wat voelt er dan vertrouwder dan een tochtje op de fiets?
We fietsen om Stanley Park heen, het grootste park van Vancouver op slechts vijf minuutjes van het centrum. Stranden, kliffen en vergezichten wisselen elkaar af. Fietsers, hardlopers en een dappere zwemmer maken allen dankbaar gebruik van de natuur die bij hun om de hoek ligt. Niemand lijkt zich hier begin september ergens druk om te maken.
De volgende ochtend gaat het camperavontuur dan eindelijk van start. Hoewel wij wat laat waren met boeken, konden we gelukkig via Travelhome een paar maanden voor vertrek nog een vijfpersoons camper boeken. Onder de indruk van de lengte van ons onderkomen draaien we de snelweg op richting het oosten.
Dan blijkt al snel dat niet de 7,5 meter aan lengte, maar de ruim 2,5 meter aan breedte hetgeen te zijn waar we toch wel even aan moeten wennen. Gelukkig waren we aardig op de hoogte van de geschreven en ongeschreven regels op de Canadese wegen. Zo is het bijvoorbeeld heel normaal om rechts in te halen op de snelweg. Eenmaal met de radio op 10 en de cruise control op 100 voelen we ons helemaal thuis in onze rijdende stulp.
De drive-through hoeft niet ongezond te zijn
In Chilliwack, op een uurtje ten oosten van Vancouver valt ons iets op. Kleine groene hokjes langs de kant van de weg. Het is ons eerst niet direct duidelijk, maar bij het zoveelste chaletje nemen we toch de proef op de som. Wat blijkt, het zijn kleine drive-through maiswinkeltjes. We stoppen met de camper bij het eerste en enige raam, waar een vrolijke dame ons het concept uitlegt. Vers geoogste mais wordt hier verkocht in zakken van twaalf kolven. Dat lijkt ons wat veel voor ons tweeën. Gelukkig wil ze voor ons nog wel een uitzondering maken. Zo rijden wij een minuutje later zeer tevreden verder de bergen in, met twee maiskolven op het dashboard.
Wat het Canadese vuurtje doet aanwakkeren
Terwijl wij dieper en dieper de bergen in rijden, zit er tussen de beboste delen zo af en toe een bergwand die er wat spookachtig uitziet. Een ontelbaar aantal zwartgeblakerde stammen geeft een apocalyptische aanblik. Het leven lijkt er compleet vergaan. In de zomer van 2023 waren de bosbranden in Canada van ongekende grootte. Een maand later is het gevolg nog duidelijk zichtbaar. Gelukkig heeft het eind augustus geregend. De bosbranden zijn geblust en er mogen zelfs weer kampvuurtjes gemaakt worden.
Veel campgrounds hebben brandhout op voorraad, daar maken wij dankbaar gebruik van. Bij aankomst laden we snel even wat blokken hout onderin het bagagevak - de garage in jargon - en wij zijn zeker niet de enige. Nog ver voor de schemer invalt zie je de eerste vuurtjes al opduiken. Vuurtjes stoken kun je wel aan de Canadezen overlaten. Met grote bijlen wordt in flink tempo het ene na het andere blok doorkliefd. Wanneer ik een Canadese medekampeerder spreek, vertelt hij dat hij bewust heeft gewacht met het opnemen van zijn vakantiedagen totdat het verbod op kampvuurtjes weer was opgeheven. Bij de Canadezen stroomt de liefde voor houthakken en vuur stoken door de aderen.
Met een paar aanmaakhoutjes en een lucifer zit ook bij ons de fik er al snel in. Uiterst content halen we de eerder gescoorde maiskolven van het dashboard. Beetje boter en zout er op, in een velletje aluminiumfolie en klaar voor de BBQ. Doordat we midden in de bergen zitten, zonder enige lichtvervuiling, zijn er ongelofelijk veel sterren te zien. Dik tevreden zitten we op onze vlinderstoelen te genieten van de warmte van het vuur en de heerlijk zoete drive-through maiskolf.
Wie naar de Rockies komt, komt met verwachtingen
Hoe erg we ook genoten van het kampvuurtje, het is niet waarvoor we naar de andere kant van Canada zijn gevlogen. Die ochtend rijden we naar het meest noordwestelijke stukje van de Rocky Mountains, Mount Robson Provincial Park.
Wie naar de Rocky Mountains komt, heeft wel eens beelden van de natuur voorbij zien komen en wie die heeft gezien, komt met hoge verwachtingen. Indrukwekkende bergtoppen die ver uitstijgen boven breed uitgesleten dalen. Door gletsjers gevulde woeste watervallen die de vele betoverende bergmeren vullen en grote grizzlyberen die met open bek stroomopwaarts zwemmende zalmen staan te vangen.
Wanneer wij Mount Robson Provincial Park inrijden weten we weer waarvoor we gekomen zijn. Aan het einde van de weg is daar Mount Robson die ver boven alles en iedereen uit torent. De camper kunnen we aan de voet van de berg makkelijk kwijt. Vanaf daar lopen we via de rivier omhoog naar Kinney Lake. Kinney Lake is het mooiste meer wat we tot dan toe ooit hebben gezien. Het spiegelgladde water geeft een perfecte reflectie van de omliggende besneeuwde bergtoppen. Alles waar we van te voren op hoopten is opeens realiteit geworden.
We gaan helemaal wild
We hebben de smaak te pakken en vanaf Mount Robson rijden we door naar Jasper National Park. Langs de kant van de weg wordt er regelmatig gewaarschuwd voor overstekend wild, maar zelf hebben we nog weinig kunnen spotten. Vanuit de cockpit van onze camper kijken we constant rond in de hoop een eland of beer te spotten. Het natuurgidsje met wilde dieren in Alberta ligt op het dashboard.
Wanneer we het dorpje Jasper in willen rijden en wij het eigenlijk niet meer verwachten moeten we toch plots in de ankers.
Een familie van wapiti’s wil net oversteken als wij een blinde bocht doorkomen. Het gaat gelukkig goed en we kunnen de dieren alle tijd geven om over te steken. Al snel komen we er achter dat in Jasper wildlife en toerisme hand in hand gaan. Op onze camp ground komen we nog een familie tegen, die we de in de dagen erna nog vaak gaan zien. Het bronstige mannetje heeft het flink op de heupen en laat zich daarbij ook graag horen. Iedereen wordt uitdrukkelijk gewaarschuwd om de familie genoeg ruimte te geven en minimaal dertig meter afstand te houden. Wie toch dichterbij komt, wordt vanzelf gewaarschuwd door de grote baas van de groep.
De grote oversteek
Hoewel we al meerdere hertensoorten hebben gezien ontbreekt het ons nog aan de twee grote Canadese iconen, de eland en de beer. Gelukkig staan we op het punt om na een paar dagen de bergen rondom Jasper verkend te hebben door te trekken naar het zuiden. Om van Jasper naar Banff te komen moet je over de Icefield Parkway. Die staat er onder andere om bekend dat er vaak zwarte beren te zien zijn vanaf de weg.
De Icefield Parkway is theoretisch in drie uur af te leggen, echter werd ons meermaals aangeraden om er toch zeker twee dagen voor uit te trekken. We komen ogen te kort en maken dankbaar gebruik van elke parkeerplaats en viewpoint langs de weg om in alle rust te genieten van de prachtige vergezichten. De oversteek van Jasper naar Banff vergt ook wel iets van voorbereiding, zo is er een stuk van 125 kilometer waar er geen winkels zijn, er niet getankt kan worden en waar je ook geen bereik hebt met je mobiele telefoon. Deze oversteek staat daarom ook wel bekend als ‘The Crossing’.
Voor diegenen die de oversteek met succes weten af te leggen staat een grote beloning te wachten, genaamd Lake Louise. Wat wij pas heel laat door hadden is dat zowel het dorpje als het wereldberoemde meer allebei Lake Louise heten. Voor Lake Louise hadden we gelukkig weken van tevoren al tickets geboekt. Dit hoogtepunt zouden we zeker niet willen missen.
Met de pendelbus worden we naar de rand van het meer gebracht. Het is een ietwat bewolkte dag en in combinatie met de grote hotels aan de rand van het meer wordt het toch tot een kleine teleurstelling. Gelukkig hebben we de hele middag uitgetrokken voor de Big Beehive Trail.
Een 11 kilometer lange wandelroute langs Lake Agnes en biedt de meest fantastische uitzichten op Lake Louise, de geel kleurende bossen en de hoogste bergen van Banff National park. De route loopt ook over ‘het grote bijennest’, dit heeft zijn naam te danken aan zijn grote gelijkenissen met bijennest, maar dan honderden meters hoog.
Wie de pendelbus naar Lake Louise heeft geboekt kan vanaf Lake Louise ook een pendelbus pakken naar Moraine Lake. Daar maken wij graag gebruik van. Nog helemaal enthousiast over de prachtige wandeling die we vanaf Lake Louise hadden gemaakt komen we een uurtje voor zonsondergang bij Lake Moraine aan.
We weten amper nog hoe we ons enthousiasme kunnen uiten. De wolken van eerder die dag breken open, de vers besneeuwde bergtoppen laten zich zien en een laagstaand zonnetje verlicht het azuurblauwe meer. Simpelweg te mooi om in woorden of op beeld te vangen.
Provinciale parken zijn hun bezoek meer dan waar
Het gaat inmiddels richting het einde van de herfst en de eerste campgrounds gaan al sluiten. Kootenay National Park moeten we daardoor noodgedwongen overslaan, maar gelukkig is er nog meer dan genoeg te zien. Ondanks dat we weinig mensen hadden gehoord over de provinciale parken die ten zuiden liggen van Banff zijn we toch wel heel benieuwd. We rijden Spray Valley Provincial Park in en komen al snel op een opengebroken weg uit.
Aangezien we wel door mochten rijden en in de veronderstelling dat dit nooit een heel lang stuk kon zijn, rijden we onverhard verder. Hoewel het bestek zowat uit de la trilt, blijven we optimistisch. Bocht na bocht lijkt het echter nog niet beter te worden. Ruim 70 kilometer later hebben we een mooie les geleerd, als ze in Canada een weg open breken, dan doen ze het gelijk goed.
We zijn in Peter Lougheed Provincial Park aangekomen, helemaal in het zuiden van de Rockies, en één ding valt ons direct op. Het is hier ontzettend rustig. Het zal een combinatie zijn van de tijd van het jaar, de matige bereikbaarheid en een gebrek aan bekendheid, maar wij vinden het eigenlijk wel lekker. De knalgele bomen en de steeds regelmatigere buitjes vertellen ons dat de herfst nu wel echt begonnen is. De wandelpaden zijn doorgaans nog prima begaanbaar en er is dus niks wat ons ervan weerhoudt om de bergen in te trekken.
Het land van de beren
Zo op de laatste dagen van onze trip is er één ding wat constant in het achterhoofd zit. Voordat wij naar Canada kwamen had ik één doel gesteld, het spotten van een beer. Ruim drie weken later hebben we nog geen enkele beer gespot. We komen bij een wandelroute aan waar bij het begin een waarschuwingsbordje staat met de tekst: “Bear in area”. Omdat er bij de meeste wandelroutes gewaarschuwd wordt voor de mogelijkheid om beren tegen te komen zijn we er niet van onder de indruk.
We beginnen met onze wandeling door het bos en klimmen de richel van de Tent Ridge op. Na van het fantastische uitzicht te hebben genoten lopen we terug naar onze camper en rijden door naar onze campground. Voordat we daar heen gaan, gaan we eerst nog even langs het bezoekerscentrum. Daar hangt een lijstje met beren die de afgelopen week zijn gespot in de omgeving. Het lijstje van afgelopen zomer is niet lang, maar onderaan staat de wandelroute die wij zojuist gelopen hebben. Daarnaast staat de datum van de dag daarvoor. Nog geen 24 uur nadat wandelaars een grote grizzlybeer tegen waren gekomen op die route liepen wij daar ook. Gelukkig of helaas was die vandaag nergens te vinden.
Even lijkt het er dan toch op dat we geen beer meer gaan spotten. Enigszins verslagen ploffen we neer op de bank van het bezoekerscentrum. Vanaf daar kun je ver het dal in kijken. Wat lijkt daar in de verte te lopen? Een beer? Het zal toch niet. Op het moment dat je het echt niet meer verwacht, is die daar dan toch. Op een schappelijke honderd meter van ons verwijderd is een grizzly druk bezig met de voorbereidingen op de winterslaap. Zelfs op zo’n afstand maakt zo’n beer flinke indruk. Wij zijn opeens bijzonder tevreden dat wij meneer de grizzly eerder die dag nog niet tegen waren gekomen op onze wandeling.
Ik zou het zo weer over doen
Zo zien we met grote tevredenheid onze laatste wens in vervulling gaan. Twee dagen later rijden we in een najaarszonnetje door naar Calgary, waar we de camper weer kunnen inleveren.
Het afscheid nemen van de camper voelt haast onwennig. In vier weken tijd is het echt gaan voelen als ons huisje. Hierin konden we slapen, eten, douchen en heel veel mooie kilometers maken. Geen seconde hoefden we ons ergens zorgen over te maken. En of september de goeie keuze was? Absoluut! Met slechts twee buitjes op de kop in vier weken tijd, hoef je het voor het weer niet te laten. Je hebt de hele zomer wat om naar uit te kijken, de relatieve rust is een gigantisch voordeel en de natuur is op haar allerbest.
Camper huren in Rocky Mountains
Nog even alles op een rijtje. Bij aankomst op de Canadese luchthaven ben je maar een taxi- of busritje verwijderd van je camper. Eén keer de koffers uitpakken, boodschappen inslaan bij de Canadian Superstore en je bent klaar voor weken aan avontuur. Jij bepaalt waar er geslapen, gedoucht, gegeten, gehiket en gerelaxt wordt. Kook je pasta of bak je aardappeltjes met de meest onvergetelijke uitzichten.
De Rockies lijken ervoor gemaakt om per camper te doorkruisen. Brede wegen en de meest fantastische uitzichten maken het tot een groot plezier om met zo’n grote wagen door de bergen te navigeren.
Campgrounds in de Rockies
In de Rockies mag je met je camper alleen overnachten op de daarvoor bestemde campgrounds. De luxere terreinen zijn soms voorzien van elektriciteit, douches en wc’s. Bij de gemiddelde campground beperken de voorzieningen zich tot een ‘pit toilet’ middenin het bos. Omdat de campers zijn uitgerust met grote schoon- en vuilwatertanks, een gastank en een generator of een zonnepaneel, is het goed te doen om dagenlang ‘off-grid’ te leven.
Alle campgrounds in de nationale parken worden gerund door Parcs Canada. Ze zijn te reserveren via Parks Canada reservations. Het is aan te raden om deze een aantal maanden van te voren te boeken. Niet alleen omdat deze campings vooral in het hoogseizoen al snel zijn volgeboekt, maar ook omdat er eenmaal in de bergen maar weinig internet te verkrijgen is.
Een vliegende start via Calgary of Vancouver
Om in de Rocky Mountains te komen, kun je het beste naar Calgary vliegen. Vanaf deze stad ben je slechts een uurtje verwijderd van de Rockies. Daarnaast hebben alle grote verhuurbedrijven een locatie in Calgary.
Een interessant alternatief is om naar Vancouver te vliegen. Dit biedt de mogelijkheid om een camperreis door de Rockies te combineren met de Canadese westkust, zoals Vancouver Island, Whistler en Vancouver stad. Tegen een meerprijs is het bij veel verhuurders ook mogelijk om een camper in Calgary te huren en deze in Vancouver weer in te leveren en vice versa.
Er zijn verschillende camperverhuurders in het westen van Canada. Om al deze huurders makkelijk te vergelijken kun je het beste op de de website van Travelhome kijken. Hier vind je de grootste verhuurders in de regio en kun je op één plek het aanbod, de prijs en de kwaliteit van alle verhuurders vergelijken. Vraag een gratis en vrijblijvende offerte aan of boek je camper binnen een paar minuten. Vervolgens houdt Travelhome je op de hoogte van je reis, geven ze een duidelijk overzicht van de nodige voorbereidingen en staan ze altijd voor je klaar om eventuele vragen te beantwoorden
Beste reistijd
Het voorjaar, de zomer of toch pas in september? De populaire maanden zijn juli en augustus. Logisch, aangezien het noordelijk halfrond dan zowel vakantie als mooi weer heeft. Voor wie minder gebonden is aan het hoogseizoen, is het echter zeer aan te raden om buiten de piekdrukte om te gaan.
Het seizoen loopt van half mei tot begin oktober. De maand juni biedt naast relatieve rust ook nog iets meer sneeuw op de bergtoppen en water in de rivieren. Zelf zijn we in september ’23 door de Rockies getrokken. Hoewel het iets frisser zal zijn dan in de voorgaande maanden, biedt september gemiddeld nog altijd veel zonuren.
Daarnaast begint in september de herfst. Hierdoor tooien loofbomen en sommige dennenbomen zich in het geel, oranje, rood en alles wat er tussen in zit. Hogerop in de bergen kunnen tevens de eerste centimeters verse sneeuw vallen, maar dat zal de panorama’s alleen maar goed doen.
Onze reis werd mede mogelijk gemaakt door Travelhome. Wil je zelf ook op avontuur met een camper, check dan de mogelijkheden!
