Titus Canyon
Californië - Death Valley biedt vele mogelijkheden voor zowel wandelen als mooie autotochten. Onze reporters Wim en Henneke van Schaik reden de mooie en afwisselende Titus Canyon Road, ook wel Titus Canyon Narrows genoemd. Henneke neemt je mee naar dit relatief onbekende pareltje.
Titus Canyon Narrows
Eén van de hoogtepunten van ons verblijf bij Death Valley was de autorit door de Titus Canyon Narrows, een afwisselende, 29 mijl lange tocht over onverharde weg door prachtige natuur. Omdat de Titus Canyon Road een onverharde weg is en hier en daar lastig te rijden, is het een rustige route. Er rijden 4x4 auto’s, maar een zogeheten ‘high clearance’ auto, zoals wij hadden voldoet uitstekend.
Een pluspunt op de vaak smalle weg is dat het eenrichtingsverkeer is. Dit maakt het een wat meer relaxte tocht.
Belangrijk: Informeer vooraf of de route begaanbaar is en houdt weersomstandigheden in de gaten. Op het moment van dit schrijven zijn Titus Canyon en Death Valley grotendeels afgesloten door overstromingen!
1. De route door de Canyon
De route begint zo’n 6 mijl ten westen van de plaats Beatty. Dit is nog buiten de grens van Death Valley. Het eerste deel, de Armagossa Valley, is weids en kenmerkt zich door veel struikgewas, de heuvels en bergen liggen nog ver voor ons. Stap hier eens uit en ervaar hoe volkomen stil het kan zijn. Een enkele zoemende bij, een wegschietende hagedis, verder volmaakte stilte!
Na een paar mijl zijn we in Death Valley en gaan we over de staatsgrens van Nevada / Californië. De weg begint te stijgen en de eerste pas die we bereiken is de White Pass. Hier in de buurt is een dinosaurusschedel gevonden. Veel fossielen zouden zich hier in de rotsen bevinden.
Onze weg vervolgend tussen de veelkleurige rotsen door bereiken we dan na 12 mijl het hoogste punt op 1.600 meter: Red Pass. De weg, de rotsen en het zand zijn hier roodgekleurd, de naam dus zeer toepasselijk. Op deze pas is het een must om de auto te parkeren en te voet rond te lopen en te genieten van het schitterende uitzicht aan de andere kant van de pas. Weids uitzicht op het dal en de prachtige bergen rondom. Adembenemend mooi! Achteromkijkend hebben we zicht op de route die al is afgelegd. Ook mooi!
Na deze pas begint het dan toch spannend te worden. De weg is smal, bochtig en erg hobbelig, dus met gepaste snelheid vervolgen we hier onze route. Omdat het zo rustig is en vooral mooi, kunnen we op elk moment even stilstaan, foto’s maken en gewoon genieten van het geweldige landschap. Eenmaal beneden in het dal is de weg over het algemeen wat beter begaanbaar.
2. Geschiedenis
Nadat we 20 mijl van de weg hebben afgelegd komen we bij Leadfield Ghosttown. Dit voormalig mijnstadje is de reden dat Titus Canyon Road ooit werd aangelegd. Circa 100 jaar geleden werd hier erts gedolven in de hoop op kostbare metalen zoals koper en lood.
Kleinschalig in het begin, maar met valse beloftes en onjuiste informatie wist men rond 1925 ruim 300 mensen te lokken naar dit desolate gebied. Er werden huizen gebouwd en zelfs een postkantoor. Het was een zeepbel, die in 1927 uiteenspatte, mede door de hoge transportkosten van het gedolven erts. De mensen trokken weg, de mijn werd verlaten.
Slechts een enkele roestige schuur vind je hier nog en 2 gesloten mijnschachten. De moeite van de wandeling nauwelijks waard. Er staat een bord met oude foto’s en de geschiedenis van het mijnstadje, wat toch altijd interessant is om te lezen.
3. De Canyon
Nadat we Leadfield voorbij zijn gereden komen we aan bij het gedeelte waar de weg naar genoemd is, de canyon. De prachtige, hoog oprijzende rotsen hebben vele kleuren. De Titus canyon is het ene moment smal om dan weer weidser te worden. Er is kans om het Bighorn sheep of dikhoornschaap te spotten hier.
Er bevinden zich ook nog vage petroglyphen op de rotsen aan de rechterkant, aangegeven met een bord.
De laatste mijlen is de canyon op zijn smalst en bijzonder indrukwekkend. De grijze kalkstenen wanden begeleiden ons naar het einde van deze schitterende weg.
De uitgang van de canyon brengt ons bij een parkeerplaats. Sommige mensen wandelen liever een stuk in de canyon en kunnen in Death Valley via Scotty’s Castle Road deze parkeerplaats bereiken.
Wie het aandurft een onverharde, smalle en hobbelige weg van 29 mijl te rijden moet zeker de Titus Canyon Road ervaren. De route in Google vermeldt dat je er ruim anderhalf uur over doet. Geloof me, maak daar maar minstens 3 uur van. Wij hadden 5 uur nodig om van al dit moois in alle rust te kunnen genieten.
