Lycische Weg
Met al haar eindeloze vergezichten, azuurblauwe wateren, imposante berghellingen, en duizenden jaren aan geschiedenis is de Lycische weg met recht dé langeafstandswandeling van Turkije te noemen. Het is niet alleen de oudste wandelroute van het land, het is zonder twijfel ook de meest indrukwekkende wandeltocht die je er kan maken.
Lycian Way wandelen
De route loopt door het zuiden van Turkije en is vernoemd naar de voormalige regio. De volledige route van meer dan 500 km begint bij Kayaköy, net onder Fethiye, en reikt tot aan Geyikbayırı, op steenworp afstand van Antalya. Daarmee doorkruist de route de gehele Teke Peninsula, zoals de regio vandaag de dag genoemd wordt. Teke Peninsula vertaalt zich letterlijk naar geitenschiereiland. Eenmaal aan de route begonnen, merk je al snel waarom. De primaire begroeiing wordt goed in de gaten gehouden door vele kleine legertjes van gretige grazers.
1. Fethiye
Voor een ieder die vanuit het vliegtuig niet direct de bergen in wil stormen, is het aan te raden om in Fethiye nog even op te laden. De havenstad bevat een uitgestrekte boulevard, een erg gezellig stadscentrum en een flinke dosis cultuur. Aan de rand van de stad bevinden zich de indrukwekkende graftombes van Amintas.
In tegenstelling tot wat de pilaren doen denken, is deze graftombe volledig uit de rotsen gehakt en geslepen. De pilaren zijn er enkel om de tombes de uitstraling te geven van een tempel. Op deze manier kon het volk naar de tombe komen om tot de overleden koning Amintas te bidden.
2. Kayaköy
Over de exacte start van de Lycische Weg is niet iedereen het eens, maar bij het zien van de verlaten stad van Kayaköy, zou ik toch iedereen aanbevelen om dit als startpunt te nemen voor je avontuur. Deze stad bestaat uit honderden verlaten huizen en andere gebouwen die ooit samen een bruisend christelijk dorp vormden. De roze gekleurde Grieks-Orthodoxe kerk valt duidelijk op tussen de verder grijze bebouwing.
3. Ölüdeniz en Gemiler eiland
Vanaf Kayaköy loop je richting het zuidoosten in een uurtje de heuvel over naar Ölüdeniz. Vanuit de prachtige bossen kun je tijdens deze route ook verschillende keren uitkijken over de Middellandse Zee. Zo heb je goed zicht op het Gemiler eiland, wat ook wel bekend staat als het St. Nicholaas eiland.
Op dit onbewoonde eiland van nog geen halve vierkante kilometer, staan maar liefst vier kerkjes. Dit komt doordat dit eiland vroeger werd gebruikt door grote bedevaartschepen als tussenstop, voor bevoorrading en een korte pauze. Net zoals de christenen zo’n 15 eeuwen terug, is het nu ook goed mogelijk om Gemiler Eiland per boot te bezoeken voor een korte stop. Dit kan goed vanuit Ölüdeniz.
Ölüdeniz is een toeristisch dorpje wat alles te bieden heeft voor toerist en avonturier. Voor wie uitgekeken is op het zandstrand, zijn er mogelijkheden om te duiken, snorkelen en paragliden. Wie altijd al heeft willen vliegen als een vogel, moet dat hier doen.
4. Butterfly Valley
Voor wie minder op een adrenalinekick uit is, gaan er rustgevende boottochtjes naar Gemiler eiland en Butterfly Valley. Die laatste is geroemd voor zijn ongerepte natuur en rijke biodiversiteit. Deze vallei ontleent haar naam aan de meer dan honderd vlindersoorten die in de vallei te vinden zijn. Een enkele vlindersoort is zelfs uniek voor deze vallei. De baai trekt relatief weinig toeristen en blijft goed beschermd doordat het alleen per boot te bereiken is, en is daardoor een waar paradijs op aarde vormt.
5. Kabak
Voor wie niet genoeg kan krijgen van Butterfly Valley is er goed nieuws. De volgende etappe van de Lycian Way leidt je naar het strand van Kabak, gelegen in een zeer beschutte baai ten zuiden van Butterfly Valley. Kabak voelt meer aan als een leefgemeenschap dan als een toeristisch dorp. De sfeer is veel relaxter en is er echt op ingesteld om de avontuurlijkere reizigers te verwelkomen.
6. Alinca
Vanaf Kabak is het een mooie klim door het bos naar boven, naar Alinca. Ondanks dat het pad van je vraagt om naar je voeten te kijken, moet je ook zeker niet vergeten af en toe een moment stil te staan en rond te kijken naar de kaarsrechte kalkstenen rotswanden en de grote diversiteit aan boomsoorten die je onderweg tegen zult komen. Hogerop de helling staat ook nog een prachtig panorama over de baai van Kabak op je te wachten.
Vanaf Alınca kun je kiezen om rechts aan te houden en parallel aan de kust te blijven lopen, of om de kust heel even achter je te laten liggen en iets meer landinwaarts te trekken. Mijn advies gaat naar die laatste optie. Landinwaarts ligt er een verborgen pareltje op je te wachten.
7. Sidyma
Deze route brengt je langs Sidyma, een stad in het oude Lycië, waar tot op de dag van vandaag nog mensen wonen. Van het oorspronkelijke deel van de stad zijn het vooral de laatste rustplaatsen die goed bewaard zijn gebleven. Naast tempelachtige bouwwerken zie je hier vooral veel sarcofagen. Het woord sarcofaag kan vanuit het Grieks vertaald worden naar vleesetend, wat refereert naar de stenen kist waarvan men dacht dat het gesteente het lichaam op at.
Voor wie zich echt onder de locals durft te wagen, is het hier zeer aan te raden om bij één van de locals een hapje te gaan eten. Een aantal van hen hebben hun huis en tuin omgebouwd tot een pittoresk en authentiek restaurantje. Een op hout gestookt kopje Turkse thee met een traditionele Baklava maakt zo’n moment helemaal compleet.
8. Apollonia
Een ander relatief onbekende bezienswaardigheid op de route is Apollonia. Een oude Lycische stad, waar de invloeden van de Perzen nog goed zichtbaar zijn. Naast de graftombes en sarcofagen die ook al in andere Lycische steden te zien waren, zijn hier ook pilaartombes te aanschouwen.
Het was Perzisch gebruik om overledenen niet te begraven of in een kist te leggen, maar om de lichamen juist boven op een pilaar ten toon te stellen. Een redelijk gruwelijk idee, als je het mij vraagt. Naast de grafmonumenten zijn ook het theater, een kerk en een behoorlijke waterput in goede staat gebleven.
9. Aperlai
Vanaf Apollonia vervolgd de route zich weer richting de kust, naar Aperlai. Dit kustdorpje heeft een unieke ligging doordat het zich tussen twee baaien in bevindt. De route leidt je eerst langs de westelijke baai, waarna het nog een kilometertje is naar de oostelijke baai. De route loopt vanaf hier door over land, richting Simena. Het is echter aan te raden om vanaf hier de boot te pakken, langs Kekova eiland.
10. Kekova eiland
Dit hoort ongetwijfeld bij de mooiste eilanden van Turkije. Het deel van het eiland boven water is een bezoekje al meer dan waard, maar wat dit eiland uniek maakt is de bebouwing onder water; de gezonken ruïnes. Door aardbevingen in de eerste twee eeuwen na Christus zijn een deel van de gebouwen onder water te komen liggen.
Hoewel dit toch een erg mooi plekje zou zijn om te zwemmen en te duiken, is dat helaas verboden om de ruïnes in goede staat te houden. Vanaf de boot kun je de route weer oppikken vanaf Aperlai, of even verderop vanaf de haven van Simena, waar de boten aan het eind van de dag ook weer zullen aanleggen.
Richting het westen, bij Korykos, splitst de route in een optie door de bergen en een optie langs de kust. De bergetappe voert dwars door Olympos Beydagları National Park, over de Tahtalı Dağı (ook wel bekend als de Lycische Olympus). Deze pas ligt op 1.800 meter hoogte, en zorgt daarmee voor spectaculaire vergezichten, maar let op, houdt er rekening mee dat er tot in april sneeuw kan liggen.
De Lycische Weg wandelen
Van meer dan 500 kilometer aan wandelpad en meer dan 2000 jaar aan geschiedenis heb ik hier slechts een paar hoogtepunten kunnen noemen. Als je echt een goed beeld wil krijgen van de regio, zal je zeker een keer langs moeten om (een deel van) de Lycische Weg te lopen. Voor wie deze uitdaging wel ziet zitten nog een paar laatste adviezen.
Praktische tips
Voor wie de gehele Lycische weg wil gaan hiken, kan het best vliegen op de luchthaven van Dalaman en een terugvlucht boeken vanaf de luchthaven van Antalya. Vanaf de luchthaven is Fethiye goed te bereiken met de taxi of met lokale bussen.
Beste tijd Lycian Way
Houd met het plannen ook zeker rekening met het Mediterraanse klimaat. Vanaf half mei tot aan september kan het kwik tot ongenadige temperaturen stijgen. Het is daarom aan te raden om de tocht in het voorjaar te lopen, dan is de temperatuur nog comfortabel en is bovendien het gras nog mooi groen en staan vele bloemen in bloei.
Wil je meer weten over de regio, check dan ook onze tips over Lycië.
